Niemand langer houdbaar

Hij was die ochtend vroeg vertrokken

Op zijn fiets en zonder jas.

Nog 2 dagen aan het werk voor het weer weekend was.

Het leven op de rit, de hypotheek nog op het huis.

Tot z'n baas zei: Man, het spijt me. Met 2 maanden zit je thuis.

Ze had jaren lang gegeven van haar liefde en haar tijd.

Onvoorwaardelijk gehouden maar het gevoel zolang kwijt

Tot hij besloot te gaan, kleren in koffers bij de trap.

Hij zijn hart vol van een ander, zij een halfgevulde kast.

Waar we zijn geboren

Waar de weg ook leiden zal

Sukkels of succesvol

We zijn kwetsbaar als kristal

En God weet wat de morgen brengt

Voor ons blijft dat een vraag

Want er is niemand

langer houdbaar dan vandaag

Nee, er is niemand

langer houdbaar dan vandaag.

Hij was al wat jaartjes ouder, maar dat was niet echt te zien.

Hij was helder in zijn kop en vaak nog sporten bovendien.

Soms wel pijn in zijn buik, toch naar het ziekenhuis gegaan.

Nu heeft ie nog een week of 6, dan is het wel gedaan.

Als slaap in de morgen zijn we verdwenen

Als gras op het veld, we bloeien maar even

We spoelen weer weg als het stof in de regen

Alleen door genade zijn wij nog in leven

Alleen door genade toch houdbaar gebleven

 

(c) Tekst en muziek: Matthijn Buwalda, 2014